Yeni nəşrlər Bu günlərdə «Mədəd Çobanov adına Xeyriyyə Fondun»nun nəşri seriyasından “Naro Kolxelinin NAĞILLARI” (... və onun "Yağışın göz yaşları" romanından bir parça) adlı daha bir növbəti maraqlı kitab Bakıdakı “Borçalı” nəşriyyatı tərəfindən nəfis şəkildə çap olunaraq oxucuların ixtiyarına

1960-cı ilin avqust ayının ortaları idi. Ali pedaqoji ins­titutlarının bütün məzunları kimi mən də on bir il təhsil al­dığım Darbaz orta məktəbinə təyinat almaq üçün Bolnisi Ra­yon Maarif Şöbəsinin həyətində idim... Burada orta mək­təb direktorları da, o vaxtlar deyildiyi kimi, məktəblərin təd­ris

Ətir-ətir bu yan çiçək, o yan gül, Nəyə lazım bəbəyimi oyan gül. Dünyamızın dərdi-səri az deyil, Bu qəflətdən bir anlığa, oyan gül. Qarşımızda yüz gərdik var, yüz yal var, Yüz şərbət var, yüz zəhər var, yüz yal var. İgid deyil, basdığını kəsəcək, Müxənnətdi, müxənnətə yüz yalvar. Bir kotana qayış

Hənifə Şəbnəm (Həhifə Şamxəlil qızı Orucova) - 1957-ci ildə qədim Borcalı mahalının Başkeçid (indiki Gürcüstanın Dmanisi) rayonundakı Qızıl Kilsə kəndində anadan olub. Orta təhsillidir, 3 övlad anasıdır. "Şəbnəm" təxəllüsü ilə yazdığı şeirləri bir necə qəzet, jurnal və kitabarda, o cümlədən,

Ən qürurlu anlarını yaşayıram həyatımın, Azərbaycan birləşibdi kölgesində qanadımın, Arxasında dayanmışam amalımın, hər andımın , Gezdirdiyim silahıma, Diz çökdüyüğm bayrağıma, O müqəddəs torpağıma AND içirəm.

Bayramov Yaşa Həbib oğlu Bolnisi rayonundakı Kolayır ictimai məktəbinin 12-ci sinif şagirdidir. Uşaq vaxtından saza , sözə böyük marağı ilə tay-tuşundan fərqlənib. Dastanlardan, ustad aşıqlardan, şairlərdən saysız-hesabsız nümunələri əzbərləyərək yaddaşına həkk edibdir. Yaşa mahir saz ifaçısıdır.

Yaralı könlümü aman incidir, Səngimir ağrısı yaman incidir. Təbibi tapılmır, dəvası yoxdur, Yaram yaşadığı zaman incidir. Sorğu-sual edir həyat, dərsindən, Silləni üzümə vurur tərsindən. Səbrin ilmələri tərs-tərs çözülür, Ürək nalə çəkir, yanar közündən. Baxıram aynada əksimə hərdən, Diksinib

İradə Kövrək (Sarıyeva) Aşıq, vurma sarı simə, Yaram dərindən simləyib. Bilirsen ki, meylim sazda Teller derdimə himləyib. Yorulmuşam yollar kimi, Qırılmışam qollar kimi, Hürkəyəm sonalar kimi Hicran könlümü şumlayıb. Aşıq, dərdim dərdə bənddi, Dərd sinəmdə sinəbənddi. Gözlərim bir himə bənddi

Sevinc MƏMMƏDOVA AJB-nin üzvü, şair-publisist. SƏN MƏNİM ŞƏKLİMİ ÜRƏYİNƏ ÇƏK... Sən mənim şəklimi ürəyinə çək, Bəlkə uzaq ola qəm, ürəyindən. Gəzdir sinən altda, gəzdir tütyə tək Qoy səni qorusun dumandan, çəndən… Sən mənim şəklimi ürəyinə çək, Sevən ürəyinə lap yaxın olum, Sən orda boş yerə

Sevinc Həzrətqulu qızı Məmmədova - şairə-publisist, AJB-nın üzvü. 1965-ci ildə oktyabrın 27-də Quba şəhərində anadan olmuşdur. İxtisasca hüquqşünasdır. Uzun illərdir mətbuatda çalışır. Quba Radio Verilişləri redaksiyasında ədəbi işçi və diktor, rayonda nəşr olunan “Birlik-Edinstvo” qəzeti

[b]MƏHSƏTİ ŞEYDA ƏLİ QIZI ELƏ BİL O MƏNƏ SEVDALANIBDIR... ...Alıb ağuşuna aparır məni Bu dəli ruzigar bilmirəm hara... Alıb öz - özümdən qoparır məni Aparıb gedəcək lap uzaqlara... ... O qədər dərdləşdim dünya ilə mən Səsimə ruzigar səs verdi mənim ... O da mənim kimi yük dolu bir qəm Yəqin

AZƏRBAYCANIM Odundan od alan, od parçasıyam, Ucalan səsimsən Azərbaycanım! Fəxrim, iftixarım sevimli Vətən, Gecəm - gündüzümsən Azərbaycanım! Gur şəlalə axan, dağda qara bax, Yurduma göz dikən, olacaq dağ -dağ. Vuran ürəyindir bütöv Qarabağ, Əzəldən bizimsən Azərbaycanım! Füsünkar gözəllik

“Güclü enerjisi olan əsər nə istəməklə, nə tələb etməklə, nə tənqid etməklə, nə qarşıya məqsəd qoymaqla, nə hədələməklə, nə ənam verməklə, nə də arzulamaqla yaranır” Onun imzası da, yaradıcılığı da nümunə göstərilə bilər və göstərilir də. Nə özünün xarakterində, nə yaradıcılığında, nə də

Kəhrabalar düzülübdü rəngi sarı, O salxımlar əl eyləyir bizə sarı. Ayırmayın məni doğma ellərimdən, Çox incitmə, gəl yaramı asta sarı. * * * Möhtac qalmaz tox olarsa göz, ələ, Könül sevən o gözələ göz elə. Əsli-kökü bilinməsə gözəlin, Gəl inanma hər sürməli gözələ. * * * Səhvim olsa, unut, etmə

Məmməd Abbas oğlu Abdullayev 1970-ci ildə - Ulu Borçalımızın qədim Baş­ke­çid elində - indiki Gürcüstanın Dmanisi rayonundakı Qızılkilsə kəndində dünyaya göz açıb. 1987-ci ildə orta mək­təbi, 1992-ci ildə Azərbaycan Dövlət İnşaat Mühəndisləri Uni­ver­sitetini bitirib. Hazırda “Azərsu” Açıq

Gürcüstanda yaşayıb-yaradan istedadlı qələm dostlarımızdan biri də tanınmış yazıçı-jurnalist-tərcüməçi Əziz Dəlivəllidir. O, 1958-ci il oktyabrın 14-də Tiflisdə ziyalı ailəsində anadan olub. Orta və ali təhsilini rusca alsa da, əmək fəaliyyətinə Tiflisdə o dövrlər Azərbaycan dillində nəşr olunan

Vətənsiz tam deyil, ancaq yarısan... Kədərin dostusan, qəmin yarısan. Aləm bir-birinə dəyib qarışıb, Hünərdi oğuldan, qızdan yarısan! Insanlar dəyişdi, zəmanə qaldı. Ötdü, keçdi illər, zaman nə qaldı? Bu qədər həsrətə qarqış eylədim, Yenə görüşümüz zamana qaldı. Çalışıram söz deməyim havayı,

Göyçə göl görünsə,gözü güldürər, Sədəfli saz dinsə,sözü güldürər, Haramsa,tüstüsü qaşlı-qabaqlı, Halal ocaq odu-közü güldürər. Çoxaldıqca məşədilər,hacılar, Ögeyləşir doğma qardaş-bacılar, Şirin vədlər qulağında millətin, Tüğyan edir həyatında acılar. Mollamız qoparıb min haray-həşir Qətli savab

Səni yaxşı bilənmədim heç zaman, Sənlə birgə gülənmədim heç zaman. Anlamadım canavarsan, ya quzu, Bir qərara gələnmədin heç zaman. Ali savad alan elə gəlin var, Evdəki qarını yaşıdı sanar. Ədəbdən-əkandan olmaz xəbəri, Əri də susmağa eyləyər vardar. Qadın gözəlliyi bəzəklə deyil, Nə lazım

Rübailər Kimin ki, düşməyib dilindən Allah, Həmişə tutubdur əlindən Allah. Qəlbi din-imanlı, nurlu bəndəni, Saxlayıb odundan, selindən Allah! Özünü öyənlər nadanlardı, bil, Onlara ömründə salmaram meyil. Gurultuyla axan kiçik bir çayın, Suyu Kür çayına bərabər deyil! Qürbətdə olanlar bizə