(2 Hekayə) Dionis əlində şərab dolu piyaləylə Mövsüm Xəlillinin yanında oturub təəccüblə ona baxan münsiflər heyətinin üzvlərinə gülümsədi. Kərim Yədullaoğlu da qaş-gözü ilə Dionisi Mövsüm Xəlilliyə göstərib kəkələyə-kəkələyə soruşdu: – Buu o Dioo-niis-dir? Mövsüm Xəlilli çiyinlərini çəkdi. Eldar

Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Azərbaycan Jurnalistlər İttifaqının «Qızıl Qələm» mükafatı laureatı, Rusiya Yazıçılar İttifaqının Q.R. Derjavin adına ordeni və M.A. Şoloxov adına beynəlxalq mükafatı laureatı, Rəsul Rza adına Ədəbiyyat Fondunun “Rəsul Rza” adına mükafatı laureatı, «Əriyən şam»

AŞIQ ƏLİXAN QARAYAZILI (1909-1998) 1909-cu ildə Qarayazının (indiki Qardabani rayonunun) Ko­­salı kəndində dünyaya göz açan Əlixan Qurban oğlu hələ kiçik yaşlarından aşıqlıq sə­nətinə vurulmuş və bu sənətin sirlərini öyrənməyə onda böyük maraq, son­suz həvəs oyan­mışdır. O, həmin məclislərdə ustad

Şöhrətim, şanın Azərbaycanım Ey Koroğlu nəsli Azərbaycanım, Sən doğulmusan günəş alovundan. Çıxmısan neçə ağır tufandan, Şanım, şöhrətim Azərbaycamın. Ermənilər hara, sən hara, Ağlamaq yaraşır Hayqanuşa. Adın səhv salıb bütün cahana, Şanım, şöhrətim Azərbaycamın. Sənki polad kimi möhkəmsan,

Onlar kiçik bir kənddə yaşayan sakit ailə idilər: ata, ana və dörd uşaq. Böyük övlad Əhməd on iki, ortancıl Orxan ilə Kənan dörd və altı, ailənin kiçiyi Sevinc isə hələ altı aylıq idi. Çox xoşbəxt olan bu ailənin atası Fərhad müəllimliklə məşğul olur, çətin də olsa, övladlarını qonşu kəndin kiçik

Nadana dünyanın varı şirindi, Xəstəyə dağların qarı şirindi. İnçimə, yaxşınnın acı sözündən, Arı caladısa balı şirindi. Bu şanı bağrıma arı hörübdü, Gönlümün sevgili yarı hörübdü. Eşqimin möhürlü pətəyinə bax, Doldurub, yar sevda balı, hörübdü. "Yar" dediyim məndən icrə ay Allah, Bilməmişəm,

Tənha yolçuyam mən,yollarım çətin. Yollarda bərkiyib,olmuşam mətin. Qanad aldım yenə dəcəl küləkdən, Başına dolandım bu məmləkətin. *** Yaxşı söz dərmandır,söz var həkimdir, Sözlə bilmək olur,bu insan kimdir. Qürbət bir ölkədə,uzaqda olsam, Bir kəlmə doğma söz təbərikimdir. ***

Görkəmli ziyalı, Azərbaycan “Təhsil” cəmiyyətinin yaradıcılarından biri, AzTU-nun dosenti, fizika-riyaziyyat elmləri namizədi İmdad Hüseyn oğlu Tağıyevin (1938-1997) doğulub boya-başa çatdığı qədim Azərbaycan diyarı Borçalı barədə yazdığı “Qarayazınamə” poeması müəllifin sağlığında “Təhsil”

Görkəmli ziyalı, Azərbaycan “Təhsil” cəmiyyətinin yaradıcılarından biri, AzTU-nun dosenti, fizika-riyaziyyat elmləri namizədi İmdad Hüseyn oğlu Tağıyevin (1938-1997) doğulub boya-başa çatdığı qədim Azərbaycan diyarı Borçalı barədə yazdığı “Qarayazınamə” poeması müəllifin sağlığında “Təhsil”

QƏLPƏLƏR Mənə yadigardı Əfqanstandan, Bədənimdə gətirdiyim qəlpələr. Etibarlı dost tək tərk etmir məni, Gəncliyimdə götürdüyüm qəlpələr.

SƏDAQƏT Hekayə «Əzizim Səbinə! Bizi bir aya yaxındır ki, Əfqanıstanın Cambul vilayətinin yanında olan hərbi hissəyə gətiriblər. Buraların çox maraqlı relyefi var. Boz, çılpaq dağlar, kəndlər çox primitivdir. Çox maraqlı deyimlər var. Kişilər uzun əbalı və başı çalmalı, qadınlar isə çadra altında,

Suyunda ilk bahar təravəti var, Dərəsi laləzar, dağı laləzar. Onun Hadisi var, Səhhəti vardır, Bol suyu, çörəyi, şöhrəti vardır. Ah, o nə xoşbəxtdir, nə xoş gündədir, Şeir Şamaxının sümyündədir. Məmməd Faiqin bu dəyərli misraları xəyalımı haralara aparmadı. İlk əvvəl uzaqdan-uzağa vətən

Yeni nəşrlər Bu günlərdə «Mədəd Çobanov adına Xeyriyyə Fondun»nun nəşri seriyasından “Naro Kolxelinin NAĞILLARI” (... və onun "Yağışın göz yaşları" romanından bir parça) adlı daha bir növbəti maraqlı kitab Bakıdakı “Borçalı” nəşriyyatı tərəfindən nəfis şəkildə çap olunaraq oxucuların ixtiyarına

1960-cı ilin avqust ayının ortaları idi. Ali pedaqoji ins­titutlarının bütün məzunları kimi mən də on bir il təhsil al­dığım Darbaz orta məktəbinə təyinat almaq üçün Bolnisi Ra­yon Maarif Şöbəsinin həyətində idim... Burada orta mək­təb direktorları da, o vaxtlar deyildiyi kimi, məktəblərin təd­ris

Ətir-ətir bu yan çiçək, o yan gül, Nəyə lazım bəbəyimi oyan gül. Dünyamızın dərdi-səri az deyil, Bu qəflətdən bir anlığa, oyan gül. Qarşımızda yüz gərdik var, yüz yal var, Yüz şərbət var, yüz zəhər var, yüz yal var. İgid deyil, basdığını kəsəcək, Müxənnətdi, müxənnətə yüz yalvar. Bir kotana qayış

Hənifə Şəbnəm (Həhifə Şamxəlil qızı Orucova) - 1957-ci ildə qədim Borcalı mahalının Başkeçid (indiki Gürcüstanın Dmanisi) rayonundakı Qızıl Kilsə kəndində anadan olub. Orta təhsillidir, 3 övlad anasıdır. "Şəbnəm" təxəllüsü ilə yazdığı şeirləri bir necə qəzet, jurnal və kitabarda, o cümlədən,

Ən qürurlu anlarını yaşayıram həyatımın, Azərbaycan birləşibdi kölgesində qanadımın, Arxasında dayanmışam amalımın, hər andımın , Gezdirdiyim silahıma, Diz çökdüyüğm bayrağıma, O müqəddəs torpağıma AND içirəm.

Bayramov Yaşa Həbib oğlu Bolnisi rayonundakı Kolayır ictimai məktəbinin 12-ci sinif şagirdidir. Uşaq vaxtından saza , sözə böyük marağı ilə tay-tuşundan fərqlənib. Dastanlardan, ustad aşıqlardan, şairlərdən saysız-hesabsız nümunələri əzbərləyərək yaddaşına həkk edibdir. Yaşa mahir saz ifaçısıdır.

Yaralı könlümü aman incidir, Səngimir ağrısı yaman incidir. Təbibi tapılmır, dəvası yoxdur, Yaram yaşadığı zaman incidir. Sorğu-sual edir həyat, dərsindən, Silləni üzümə vurur tərsindən. Səbrin ilmələri tərs-tərs çözülür, Ürək nalə çəkir, yanar közündən. Baxıram aynada əksimə hərdən, Diksinib

İradə Kövrək (Sarıyeva) Aşıq, vurma sarı simə, Yaram dərindən simləyib. Bilirsen ki, meylim sazda Teller derdimə himləyib. Yorulmuşam yollar kimi, Qırılmışam qollar kimi, Hürkəyəm sonalar kimi Hicran könlümü şumlayıb. Aşıq, dərdim dərdə bənddi, Dərd sinəmdə sinəbənddi. Gözlərim bir himə bənddi