PROLOQ ƏVƏZİ Elə mürəkkəbdir insan həyatı, Nə ölçüyə sığar, nə də qiymətə. Bəzən bircə anın xoş xatiratı, Dönər könlümüzdə əbədiyyətə. Bəzən unudular bütöv bir ömür- Soruş, bir xeyirxah iş görübmüdür? El heç də hamıya: yaz-yarat,-demir. Bircə çiçəyəsə su veribmidir? Ürəyin ac gözü oyaqdır hər

Mən ayrı bir eşqin zirvəsindəyəm, Əllərin yetməyən bir mələyəm mən. Mənim təbiətim tamam başqadır, Əzəldən həyatda bax, beləyəm mən.

TƏBRİK EDİRİK!... Sən niyə bu qədər dogmasan mənə, Qəlbim dura bilmir özündən ayrı. Haraya baxıram səni görürəm, Sözüm dura bilmir sözündən ayrı... Yanıram oduna mən dönə-dönə, Varım da, yoxum da baglıdır sənə. Kecdiyin hər cıgır əzizdir mənə, İzim gəzə bilmir izindən ayrı... Sən elə başqasan, elə

Ocaq istəyirəm, köz istəyirəm, Könlümü oxşayan söz istəyirəm. Bu yalan dünyanı düz istəyirəm, Keçən günlərimi geriyə gətir. Sən mənim istəymi yerinə yetir! Üzümü söykəyim, qoy üzün üstə. Canımı verim, ölüm dizin üstə. Gündə yüz dəfə məndən izin istə. Ayrılma yanımnan, tək bircə metir. Sən mənim

*** Ol şair könlümün ilham pərisi, Qələmim eşqinlə yazıb yaratsın. Min tərif söyləyib qara gözünə, Adını yerlərdən göyə ucaltsın. Şeirimdə sən ol qəzəlimdə sən, Əvvəlimdə sən ol, əzəlimdə sən. Sən əgər yolumu gözlə söyləsən, Ürəyim sevdanı min il yaşatsın. Səni heca-heca şeirə düzüm, Yoluna

Ufacıq-ufacıq Xəyalımla ömrü verdim Yelə, ufacıq-ufacıq. Sinəm torpaq, qəlbim kərdim, Ələ ufacıq-ufacıq. Güman yüzdü, yol birdimi, Umud gedəsi yerdimi? Balan kimi al dərdimi Bələ ufacıq-ufacıq. Atımnan endirdin məni, Nə dinib-dindirdin məni. Od olub döndərdin məni, Külə, ufacıq-ufacıq. Adına

Sədi Yaradanqulu GƏZDİYİM YERLƏR Dönüb mənim üçün inciyə, lələ, Bir vaxtlar inciyib, bezdiyim yerlər. Oxşayıb - əzizlər qoynunda hələ, Qoruyur izimi, gəzdiyim yerlər. Gözləri yoldadı hər yaz, hər bahar, Getsəm el - obalar min busat qurar. Bulaqlar, gözündə qalmasın qubar! Gələcəm: - Özümü

Gəl başını çiynimə qoy, Gül ətrinə bələ məni. Sözlərimi şirin edim, Qat qaymağa, bala məni.

Mən sənin yanındayam... Ay başımın bəlası, Mən sənin yanındayam... Gülər üzünə baxıb, Yenə sənlə dalmışam Şirin xəyallardayam, Mən sənin yanındayam! Bağışla... Bağışla, bilməmişəm, Mən özüm də bilmədən Qəlbinin içindəki Közləri qoparmışam... Həsrətli bir nəğmənin Ən gözəl sözlərini Ruhuna

BORÇALI Dönüb, qayıdıram ziyarətindən, Kaş bir də həmdəmim ola BORÇALI. Şirin ləhçəsindən doya bilmirdim, Qonaq eyləmişdi bala BORÇALI.

“Ecoprint” nəşriyyatında Səxavət Ənvəroğlunun “Sətir-sətir oxu məni” adlı şeirlər kitabı işıq üzü görüb. Kitaba şairin lirik və bəşəri mövzuda yazdığı şeirlər daxil edilib. Torpaq-yurd sevgisi, dünyanın müəmmaları, böyüyə hörmət, müəllimlərə ehtiram, sevgidə sədaqət və doğmalara qayğı şeirlərin ana

Bəhman Heydəroğlu Mənimdir Bülbül, əbəs yerə nəğmə söyləmə, Nəğmə də mənimdir, dil də mənimdir. Eşqini güllərə bəyan eyləmə, Çiçək də mənimdir, gül də mənimdir. İnsanam gözəllik aşiqi mənəm, Sevgi, məhəbbətlə doludur sinəm. İstəmirəm qəmli danışam, dinəm, Avaz da mənimdir, dil də mənimdir.

* * * Həyat əzazildi, sən bundan sonra, Mənsiz yaşamağa öyrən, a qızım. Mən də bu gün varam, sabah... nə bilim, Əzab daşımağa öyrən, a qızım. Atasız çətindi, bilirım, ancaq, Əzazil şeytanın ürəyi yansın. Yaramaz, qaniçən, murdar iblisin, Boynuna zəhərli ilan dolansın. Mənsiz yaşamağa alış, a qızım,

Müsabiqə üçün Qədim Tiflisin sirri Bu qədim Ttiflisin qədimliyində, Bü qədim Tiflisin qədəmliyində, Bir tanış iz vardır, Babam izidir. Bu qədim Tiflisin qoca yaşında, Bu qədim Tiflisin öz yaddaşında, Bir doğma söz vardır, Babam sözüdür. Bu qədim Tiflisin öz nəğməsində, Bu qədim Tiflisin

Mən dərd şairiyəm, oxu dərdimi, Alışan bağrımı köz-köz qurdala. Dərdim köhnədimi, təzə-tərdimi Bilmirəm, aqilsən, söz-söz xırdala.

Atma məni dağa, daşa, Ay ürəyim, doğru yaşa. Dönsən buza, dönsən qışa, Sözümdən acığım gələr.

Görkəmli ziyalı, Azərbaycan “Təhsil” cəmiyyətinin yaradıcılarından biri, AzTU-nun dosenti, fizika-riyaziyyat elmləri namizədi İmdad Hüseyn oğlu Tağıyevin (1938-1997) doğulub boya-başa çatdığı qədim Azərbaycan diyarı Borçalı barədə yazdığı “Qarayazınamə” poeması müəllifin sağlığında “Təhsil”

Görkəmli ziyalı, Azərbaycan “Təhsil” cəmiyyətinin yaradıcılarından biri, AzTU-nun dosenti, fizika-riyaziyyat elmləri namizədi İmdad Hüseyn oğlu Tağıyevin (1938-1997) doğulub boya-başa çatdığı qədim Azərbaycan diyarı Borçalı barədə yazdığı “Qarayazınamə” poeması müəllifin sağlığında “Təhsil”

QƏLPƏLƏR Mənə yadigardı Əfqanstandan, Bədənimdə gətirdiyim qəlpələr. Etibarlı dost tək tərk etmir məni, Gəncliyimdə götürdüyüm qəlpələr.

Ən qürurlu anlarını yaşayıram həyatımın, Azərbaycan birləşibdi kölgesində qanadımın, Arxasında dayanmışam amalımın, hər andımın , Gezdirdiyim silahıma, Diz çökdüyüğm bayrağıma, O müqəddəs torpağıma AND içirəm.