İLTİMAS İSMAYIL: Son kez öpüyorum, git güle güle...

İltimas Sultan qızı İsmayılova - 1963–cü ildə may ayının 13-də Naxçıvanın Şərur bölgəsində, Ərəbyengicə kəndində müəllim ailəsində anadan olub.
1984-cü ildə Naxçıvan DPU-nin filoyogiya fakültəsini bitirib.
Hazırda Bakı şəhəri Nizami rayonundakı K.Əyyubov adına 12 saylı tam orta məktəbdə Azərbaycan dili və ədəbiyyat müəllimi işləyir.
Ailəlidir, 3 qızı var.
İltimas xanım şairlik məharətinin onlarda irsən olduğunu deyir.
O, fikrini atasının ədəbiyyat müəllimi olmağı və ailədə 8 övladdan dördünün şair təbiətli olmasl ilə izah edir.
İltimas xanımın şair kimi yetişməsində atasının mühüm rolu vardır.
Maraqlısı burasındadır ki, İltimas İsmayıl Azərbaycan dili ilə bərabər, həm də türk dilində şeirlər müəllifidir.


Ay Bulut Geziyor

Karanlık çökünce bülbül ağlıyor
Gülü mahv ediyor bu ahu zarlar
Duyduğu feryatlar kalbi dağlıyor
Kan çöker rengine sabaha kadar.
.
Yıldızlar gam çeker Ay bulut gezer
Kendini koymaya bir yer arıyor
Arşa kalkan sesler kalbini üzer
Yüzü asılıyor canı ağrıyor.

Gece de bıkıyor göz yaşlarından
Kapkara olur da hesap sorulur
Koynuna atılan söz taşlarından
Karışan rüyalar terse yorulur.

Hemen sabah gelsin karanlık kaçsın
Güneş çıksın dünya tana boyansın
Bülbülün şarkısı güllere çatsın
Aşktan coşan gelip kana boyansın.

Yanan yüreklere sular çilensin
Rahat nefes alsın yâri görenler
Sevinsin âşıklar güle belensin
Gece sabaha dek keder örenler.
04.10.2016


Var mı Benim gibi

Var mı benim gibi Leylayı deli
Ezelden aşk ile yoğrulmuş hani
Bir defa dokunsa elime eli
Tanrı duasında uyutmam teni.

Var mı benim gibi Leylayı deli
Her geçen yolcuyla yüz haber salsın.
Aldığı nefes de sevdanın hali
Hayaller koynunda uykuya dalsın.

Var mı benim gibi Leylayı deli
Ömrünce sızlayıp yürek dağlasın
Yıllarca gözünden aksa da seli
Sarıp sevdasına destan bağlasın.

Var mı benim gibi Leylayi deli
Her sabah her akşam onu söylesin
Gece tana kadar erisin veli
Her sabah yine de yarı dilesin

Var mı benim gibi Leylayi deli
Her gece yalvarıp iltimas etsin
Allaha duayla bükülsün beli
Ebedi aşkıyla hayatı bitsin...
16.10.16.


Bilemedik…

Ayları yılları iple çekerek
Nereye koşarız hiç bilemedik
Bazen keyif ile bazen iterek
Nice küfür yaptık, suç bilemedik

Zirvede yaşarken ömür payını
Felek alnımıza yazdı vayını
Azar azar aldı dizden hayını
Ağardı kapkara saç bilemedik.

Hadi onu alak, bunu da hemen
Tükettik sevgiyi vermedik aman
Geceyi gündüze kattık çok zaman
Yaşamın kıymeti kaç bilemedik.

Toprakta çalışan değer almadı
Ekmeğin peşinden eve gelmedi
Belki de bir defa yüzü gülmedi
Ömürce ekerken biç bilemedik.

Bazıları hayvan gibi leş güder
Kardeş bazen yemek için baş dider
Dünya fani her kez eli boş gider
Eyledik hayatı, puç bilemedik.
13.10.2016


Yara Aldım

Zalim avcı yayı çekti
Oku attı yara aldım
Kalp evime keder ekti
Gamlar battı yara aldım.

Siteminden eller bıktı
İşve nazı dağlar yıktı
Feryatlarım göğe çıktı
Derdi sattı yara aldım.

Yarım gitti günüm söndü
Mutlu günler sanki dündü
Kaderin de yüzü döndü
Bahtım yattı yara aldım.

Canım çıkar kimse bilmez
Umut bitti geri gelmez
Ağlar gönlüm artık gülmez
Keder tattı yara aldım.

İçten içe hep kavruldum
Küle dönüp çok savruldum
Hayat durdu bak devrildim
Sonum çattı yara aldım.
09.10.2016


Gönülde hazansa

İsterse güz olsun, ister ilkbahar
Gönülde hazansa benim neyime
İster gece olsun, isterse seher
Gönülde hazansa benim neyime.

Umutlar tükendi kırıldı kolum
Nereye yürüsem, dikenli yolum
Vallahi kabuldür gelse de ölüm
Gönülde hazansa benim neyime.

Gitsin hayaller de artık gelmesin
Boşuna umutlar kalbi delmesin
Gelsin felek vursun kötü çelmesin
Gönülde hazansa benim neyime.

Kafamda kurduğum hayat hoş imiş
Gerçek bildiklerim yalan boş imiş
Talihe yazılan sona koş imiş
Gönülde hazansa benim neyime.

Tenimden adeta ruhum çıkıyor
Bedenim dar gelir canı sıkıyor
İltimas yaşamdan artık bıkıyor
Gönülde hazansa benim neyime.
19.09.2016


Geçit vermem

Devletimin servetini
Çalanlara geçit vermem
Ataların mürvetini
Talanlara geçit vermem.

Günümüzü vay ederek
Hakkımızı zay ederek
Toprağımı pay ederek
Bölenlere geçit vermem.

Yanımızda karnı doyan
Semirdikçe gözler oyan
Her fırsatta halkı soyan
Yılanlara geçit vermem.

“Kardeşliğe” seslenerek
Kanımızla beslenerek
Röle girip süslenerek
Gelenlere geçit vermem.

Peşkeş çeken kıyaklara
Çocukları dayaklara
İnsanlığı ayaklara
Alanlara geçit vermem.

Verdikleri sözde vaaz
Hem yalancı, hem de yobaz
Kafa kesip sonra namaz
Kılanlara geçit vermem.

Sanmasınlar bizi naçar
Zaman geler onlar kaçar
Doğru bir gün kapı açar
Yalanlara geçit vermem
30.09.2016 İltimas İsmayıl.


ŞEBİNGÜLÜ

Tüm dünyayı gül diliyle
Dindirirsin Şebingülü.
Sunulursun Yar eliyle..
Andırırsın Şebingülü.

Roza diyor biri sana,
Kızıl gülsün bu cihana.
Deren bazen batar kana..
Kandırırsın Şebingülü.

Şebinkale ana yurdun,
Gönüllerde yuva kurdun,
Gelinlikte taç da durdun..
Yandırırsın Şebingülü.

Yedi rengin say say bitmez,
Kucaklasam kolum yetmez,
Yedi koku senden gitmez..
Bandırırsın Şebingülü.

Bin bir mana taşır rengin,
Al kırmızı olan zengin,
Beyaz, pembe, sarı dengin..
Döndürürsün Şebingülü.

Cennet kokar kime sinsen,
Deli olur bülbül dinsen,
Gece yıldız sabah günsen..
Tan durursun Şebingülü.
03.10.2016, Bakü


Son Kez Öpüyorum , git güle güle..

Valizler toplandı, ayrılıyoruz
Son kez öpüyorum, git güle güle.
Ebedi vedayla sarılıyoruz..
Son kez öpüyorum, git güle güle.

Bir daha ellerim sana dokunmaz,
Gözlerim aramaz kalbin okunmaz,
Sevda ateşiyle bu can yakınmaz.
Son kez öpüyorum git güle güle.

Kapadım gönlümü girmesin kimse,
Yüreğim yastadır görmesin kimse,
Seni sorup yara vurmasın kimse..
Son kez öpüyorum git güle güle.

Elimde elinin, izi kalacak..
Dudakta yüzünün közü solacak.
Bizi sevenlerin gözü dolacak..
Son kez öpüyorum, git güle güle.

Sensiz gecelerim biter mi bilmem,
Bu sevda bir zaman yiter mi bilmem,
Kalbim yine sevip atar mı bilmem..
Son kez öpüyorum, git güle güle...

02.10.2016, Bakü / Azerbaycan


.