Gördüklərim əbədi olaraq mənim yaddaşımda qalacaqdır. Mənə məlum oldu ki, aprelin 2-si şənbə gecəsi Azərbaycanın sərhəd bölgələri ermənilərin qranatamyotlardan və artirielliya qurğularından atəşə tutulmuşdu. Erməni ordusu dinc əhalinin yaşadığı məntəqələri güllə-boran etmişdilər. Dinc əhali arasında ölən və yaralananlar olmuşdur. Əhalinin köçürülməsi zamanı ermənilər hətta təcili-tibbi yardım maşınını da atəşə tutmuşlar.
Bizim yolumuz Dağlıq Qarabağda yerləşən Lələ Təpə, Cəbrayıl rayonunun Cocuq Mərcanlı kəndinə idi, hansı ki, hal hazırda Azərbaycan silahlı qüvvələrinin nəzarəti altındadır. Orada qəhrəmanlıqla sancılan bayrağı uzaqdan da olsa, öz gözlərimizlə gördük.
Bu çox maraqlı səfər idi, biz təkcə Cəbrayıl və Füzuli rayonlarında olmadıq, həmçinin Cəbrayıl rayonundakı 3 saylı məktəbin şagirdləri ilə görüşdük, Füzuli rayonundakı şəhidlərin abidəsi önünə güllər qurduq.
Bizi hər yerdə çox isti və dostluq şəraitində qarşıladılar. Şəxsən mən özümün və ölkəmin ünvanına çox isti sözlər eşitdim.
Biz Cocuq Mərcanlı kəndinə isti aprel günündə gəldik. Günəş şəfəq saçırdı, biz ağaclar əkdik, təbiətin gözəlliyini də seyr etdik.
Mən öyrəndim ki, Cəbrayıl rayonunda yerləşən Cocuq Mərcanlı kəndi hələ 22 il öncə azad olunmuşdur. Lakin ora gediş-gəliş yox idi, çünki Lələ Təpə erməni ordusunun nəzarəti altında idi və ora getmək mümkün deyildi. Hal-hazırda Lələ Təpədə Azərbaycan bayrağı dalğalanır.
23 ildən sonra ilk dəfə 2017-ci il aprelin 7-də qaçqınlar öz kəndlərinə dönə bildilər və cümə axşamı hərbiçilərin müşayəti ilə kənd qəbristanlığını ziyarət edib və qohumları üçün dualar etdilər.
Mənə aydın oldu ki, Azərbaycan Qarabağ problemini güc yolu ilə həll edə bilmək qüdrətində olsa da, ancaq sülh yolu variantını məqbul sayır.
Bakıda mən dostlarımım arasında asudə yaşayır və təhsilimi davam etdirirəm. Məncə, Cocuq Mərcanlı böyük qayıdışın başlanğıcdır.
Çox yaxın zamanda Azərbaycan öz torpaqlarını geri qaytaracaq və Azərbaycan bayrağı bütün işğal olunmuş ərazilərdə ucalacaq.
Bu unudulmaz səfərə görə mən universitetimizə təşəkkür edirəm. Xatirə olaraq çoxlu şəkillər çəkdirdim və Pakistana qayıdandı bunları mütləq həmyerlilərimə göstərəcəyəm və Dağlıq Qarabağ haqqında bütün həqiqətləri danışacağam.
Muhemmed NAİM,
AzTU-nun Pakistanlı tələbəsi
turan.info.az
Это я видел своими глазами
5-го апреля по инициативе Министерства Образования Азербайджана группа студентов-иностранцев из различных университетов Баку приняли участие в поездке на пограничные позиции Азербайджана в Карабахе.
То, что я увидел, останется в моей памяти навсегда. Мне стало известно, что в ночь на субботу 2-ого апреля приграничные позиции Азербайджана были обстреляны гранатомётами и артиллерийскими установками армян. Армянские войска обстреляли ряд населённых пунктов, где живут мирные люди, среди них были погибшие и раненые. При эвакуации мирных жителей армяне обстреляли даже санитарную машину.
Наш путь лежал в Нагорный Карабах, к высоте Лале-Тепе, к селу Чоджук Марджанлы в Джебраильском районе, которые в настоящее время находятся под контролем военных сил Азербайджана. Этот геройски установленный флаг, хотя и издали, мы видели своими глазами.
Это была очень интересная поездка. Мы не только побывали в Джебраильском и Физулинском районах, но и встретились с детьми школы №3 в Джебраиле. В Физулинском районе возложили цветы на могилы шехидов Карабахской войны.
Нас везде встречали очень тепло и в дружественной обстановке, лично я услышал в свой адрес и, конечно, в адрес моей страны много тёплых слов. Мы прибыли в село Чоджук Маржанлы в тёплый апрельский день. Светило солнце, мы посадили деревья, любовались красивой природой.
Мне стало известно, что расположенное в Джебраильском районе село Чоджук Марджанлы, было освобождено ещё 22 года назад, но доступа к нему не было, потому что Лале-Тепе находилось под контролем армянских войск и к нему невозможно было подступиться. Сейчас на высоте Лале-Тепе развевается флаг Азербайджана.
В освобожденном селе Чоджук Марджанлы строятся дома. Уже готово 80 домов. Жизнь тут налаживается, беженцы возвращаются в свои дома.
7-ого апреля 2017 года беженцы впервые за 23 года вернулись в своё село, и в четверг они в сопровождении военных смогли посетить сельское кладбище и помолиться за своих родственников.
Мне стало понятно, что Азербайджан в состоянии решить проблему Карабаха силой, но он это хочет сделать мирным путём.
В Баку я живу и учусь в мирной обстановке среди друзей.
По-моему, Чоджук Марджанлы это только начало. Очень скоро Азербайджан вернёт свои земли и флаг Азербайджана будет развеваться на всех оккупированных армянами территориях.
Спасибо университету за эту незабываемую поездку. Я сделал много фотографий на память.
Когда поеду в Пакистан , я обязательно покажу и расскажу своим соотечественникам всю правду о Нагорном Карабахе.
Мухаммед Наим,
Студент АзТУ (Пакистан)
7 апреля 2017
turan.info.az
.